Οι bloggers της Ελλάδας θα τιμήσουν την Παρασκευή 1η Ιουνίου τη μνήμη της Αμαλίας Καλυβινού, η οποία εξιστόρησε στο ιστολόγιό της την τραγική περιπέτειά της με τον καρκίνο, τον οποίο οι γιατροί καθυστέρησαν 17 χρόνια να διαγνώσουν. Η Αμαλία έφυγε τα ξημερώματα της Παρασκευής…
Η 30χρονη φιλόλογος έμαθε μόλις πριν από πέντε χρόνια ότι πάσχει από καρκίνο. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεκάδες γιατροί έλεγαν ότι πρόκειται απλώς για ιδιοπάθεια, ένας χρόνιος πόνος που δεν μπορούσε να εξηγηθεί.
Ένας καλοήθης όγκος στο πόδι της- ένα νευρίνωμα- δεν διαγνώστηκε και δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ, με αποτέλεσμα να εξελιχθεί σε καρκίνο που οδήγησε στον ακρωτηριασμό του ποδιού της, αναφέρουν Τα Νέα της Τρίτης.
«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας…» έλεγε η Αμαλία μέσα στους πόνους της και αρνήθηκε να φορέσει περούκα για να μη χαροποιήσει με τον καρκίνο της ΚΑΙ αυτούς που πουλούν περούκες καθώς έλεγε.
( fakellaki.blogspot.com )
7 comments:
Είναι αισιόδοξο, το γεγονός οτι η Αμαλία αφύπνησε συνειδήσεις.Αυτοί που τιμούν τον όρκο του Ιπποκράτη ας γίνουν ο κανόνας χωρίς εξαιρέσεις για όλες τις Αμαλίες του κόσμου. Ας μην κοιμώμαστε, είναι επικίνδυνο, ας ξυπνήσουμε, ακόμη κι αν μετανοιώσουμε γι'αυτό!Η πρωτοβουλία ολων των bloggers να αφιερώσουν την σημερινή μέρα στη μνήμη της Αμαλίας,δείχνει την δύναμη όλων μας να ανατρέψουμε τα κακώς κείμενα. Μπράβο και στην απόφαση των υπευθύνων αυτου του blog για συμμετοχή σ'αυτή την συλλογική προσπάθεια, που αφορά όλους μας!
Η Αμαλία,κατάφερε να ενώσει 10.000 bloggers, σε μιά φωνή διαμαρτυρίας, για όλους τους απανταχού 'κακοποιημένους' απο την ασυνειδησία και την πλεονεξία των ευθυνο-ανεύθυνων που μας περιστοιχίζουν.Αν συνέβαιναν αυτά σε άλλη χώρα, θα έπεφταν κυβερνήσεις. Ενώνουμε και εμείς την δική μας προσπάθεια, σαν ελάχιστο δείγμα προσφοράς σε αυτό τον αγώνα,γιατί οι καλλιτέχνες 'εχουν τον πολιτισμό και την αγωγή να τιμούν τους ήρωες της ζωής.
Πραγματικά κάτι τέτοιες ώρες φαίνεται πόση αξία και δύναμη έχουνε τα blog. Σήμερα έγινε χαμός με την άδικη περιπέτεια και τον θάνατο της Αμαλίας! Άσχετα από τα αποτελέσματα που θα φέρει ή όχι αυτή η κινητοποίηση είναι πολύ παρήγορο ότι οι άνθρωποι του διαδικτύου ενδιαφέρθηκαν σε πολύ μεγάλα ποσοστά. Νομίζω ότι ποτέ άλλοτε δεν έγινε τέτοια κινητοποίηση! Είναι σημαντικό όχι μόνο για την Αμαλία και τον αγώνα της, ούτε μόνο για τους δικούς της ανθρώπους, αλλά κυρίως για όλους εμάς που συμμετέχουμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Πάντως η Αμαλία Καλυβινού δεν πέθανε μόνο εξ αιτίας ιατρικών λαθών. Το πρόβλημα είναι η ακόρεστη όρεξη των σαρκοβόρων που την περιέβαλλαν και μας περιβάλλουν. Ακόμα χειρότερα όταν αυτά τα θηλαστικά φορούν κι άσπρες μπλούζες!
Μπήκα στο blog της Αμαλίας και πραγματικά είναι συγκλονιστικό...Νιώθω μια ανακούφιση που έστω στα τελευταία της μπόρεσε να μιλήσει μέσα από την καρδιά της σε τόσον κόσμο ά μ ε σ α, χωρίς παρεμβάσεις, καπελώματα και ψευτοσυναισθηματισμούς ενδιάμεσων και να εισπράξει όλη αυτή τη στήριξη και συμπαράσταση και κυρίως, να αφυπνίσει συνειδήσεις, όπως είπε και η flo.
Μένω σε ό,τι πιο θετικό και παρήγορο(για τη δική μας δυνατότητα δραστηριοποίησης) μπορεί να μας περάσει το σημερινό δυνατό μήνυμα της ταλαιπωρημενης αυτής ψυχής...
Επαινώ και συγχαίρω, συγκινημένη, αυτήν την πρωτοβουλία των υπευθύνων του blog, στην απόδοση τιμής στη μνήμη της Αμαλίας.
Πιστεύω ότι η τέχνη όποια κι' αν είναι, μπορεί και οφείλει να προβάλλει σαν ηθική ασπίδα ενάντια στη βαρβαρότητα και την παρακμή του κόσμου.
Η μοναδικότητά της ίσως έγκειται στην προσπάθεια της να μας κάνει να βγούμε έξω από τον εγωιστικό και περιορισμένο εαυτό μας, όχι μόνο για να διεισδύσουμε σε άλλα εγώ, παρόμοια με τα δικά μας, αλλά να δώσουμε το λόγο σ' αυτό που δεν μιλάει, στο πουλί που στέκεται στην υδρορροή, στο δέντρο την άνοιξη, στη γη το φθινόπωρο.
Να κάνουμε την τέχνη την αμυδρή λάμψη που τρεμοφέγγει εκεί κάτω, να μην είναι ενός σπίρτου.
Δεν έχω πολλά λόγια να πώ.
Είναι συγκλονιστικό...
Ελπίζω να το δουν κ να το διαβάσουν πολλοί γιατροί, και να επαναεξετάσουν τον Όρκο που έδωσαν στον Ιπποκράτη.
Post a Comment