Άλλο ένα βήμα προς την αποξένωση θα πούνε οι φοβικοί διαδικτυοκλάστες. Όμως εμείς προσερχόμαστε με την ίδια χάρη και στα καφέ και στις συναθροίσεις και σπεύδουμε στα ταβερνεία όχι υποχρεωτικά λιμοκτονούντες αλλά ως εκ πεποιθήσεως σύνδειπνοι,
αν και προερχόμενοι συχνά από συναυλίες σύγχρονης μουσικής, με τα γνωστά συμπτώματα που αφήνει η παρατεταμένη παραμονή σε κλειστούς χώρους όπου διεξάγονται πειράματα σχετικά με τις μορφές που μπορεί να πάρει η κενότητα
δηλαδή εκεί όπου το περιεχόμενο αποτελεί παραπροϊόν της συνθετικής παραγωγικής διαδικασίας, ο δε στοχασμός υπάρχει μόνο ως αποκύημα επίδειξης πνευματικής ευρωστίας.
Λοιπόν το ελλειμματικό ενεργειακό μας ισοζύγιο είναι αδύνατον να ενισχυθεί μόνο με βρώσιμες πηγές ενέργειας! Που σημαίνει πως όταν ο μοντερνισμός αναλώνεται συστηματικά σε στοχαστικούς μηρυκασμούς και οι μεταμοντέρνες σούπες σερβίρονται πιο άνοστες από ποτέ, οι υπάρχοντες χώροι στέγασης των πνευματικών μας ανησυχιών οφείλουν να μοιραστούν τη χαρά της φιλοξενίας με τουλάχιστον ένα επιπλέον σταυροδρόμι πνευματικών συναντήσεων που θα υποστηρίζει τον γραπτό λόγο και θα σχεδιάζει δολιοφθορές που μόνο αυτός είναι ικανός να προξενήσει.
Κι αυτό γιατί ο γραπτός λόγος, επικεντρωμένος στη συντακτική οργάνωση του σημασιακού του περιεχομένου, αντίθετα από τον προφορικό που μπορεί εύκολα να αποκεντρωθεί και λόγω εξωτερικών παραγόντων και εξαιτίας της χρήσης παραγλωσσικών εκφραστικών μέσων, είναι ίσως καταλληλότερος να επωμιστεί το βάρος μιας νηφάλιας ανταλλαγής απόψεων ή άσκησης κριτικής. Πόσο μάλλον όταν οι πιθανές αυθαιρεσίες του μουσικοκριτικού λόγου δεν οφείλονται μόνο στην αντικειμενική δυσκολία αναφοράς σε ένα ούτως ή άλλως άρρητο περιεχόμενο - έστω και με σαφώς περιγράψιμη μορφή - αλλά συνήθως πολλαπλασιάζονται εξ αιτίας περιβαλλοντικών παραγόντων δηλαδή από την τοποευπαθή και χρονοευπαθή διαδικασία παραγωγής του προφορικού είδους.
Αλλά τότε γιατί να μην καταφύγει κανείς σε κάποιο από τα υπάρχοντα περιοδικά ή ίσως στη λύση της δημιουργίας ενός νέου; Είναι αλήθεια ότι οι έντυπες μορφές μας προσφέρουν μοναδικές απτικές οσφρητικές και οπτικές απολαύσεις μαζί ίσως με την ανομολόγητη ικανοποίηση της κτήσης του υλικού αντικειμένου. Έχουν όμως και μειονεκτήματα έναντι των ηλεκτρονικών μορφών.
Πρώτον, έχουν πολύ υψηλότερο κόστος.
Δεύτερον, υποφέρουν από την περιοδικότητά τους που σημαίνει ότι κάθε δημοσίευση πρέπει να περιμένει μέχρι τη στιγμή της έκδοσης.
Τρίτον, υποφέρουν πάντα από έλλειψη χώρου.
Τέταρτον, η έλλειψη χώρου μπορεί να χρησιμεύσει ως άλλοθι.
Πέμπτον, τα περιθώρια για εκ των υστέρων διόρθωση ή ανασκευή του περιεχομένου είναι μηδαμινά.
Έκτον, οι συντακτικές ομάδες και η αρχισυνταξία είναι κάποτε επιρρεπείς σε αυθαιρεσίες διαλογής και περικοπής κ.α.
Καλούμε λοιπόν τον συνάδελφο μουσικό, τον φίλο και τον υποψιασμένο περαστικό αναγνώστη να συνεισφέρει την προσωπική του κατάθεση σκέψης και εμπειρίας σ’ αυτό το κοινό μουσικό ημερολόγιο συμμετέχοντας σε μια διαρκή τηλεδιάσκεψη που θα προσπαθήσουμε όλοι να κρατήσουμε ενδιαφέρουσα και που - ποιος ξέρει - θα μπορούσε κάποια στιγμή να καταλήξει σε ένα ακόμα καλύτερο συμπόσιο!
